داغ کنید!

زمان: هر روز که ممکن است به خصوص وقتی حالتان خیلی خوب است!

مدت : حدود بیست و پنج دقیقه

 وسایل مورد نیاز: یک ساعت زنگ دار

 دستور:

 مرحله اول

در اتاقتان را ببندید و زنگ ساعت را برای پانزده دقیقه بعد تنظیم کنید. بعد سعی کنید تا ممکن است عصبانی شوید. خوب داغ کنید! انگار که قرار است واقعاً جوش بیاورید. فقط نباید سعی کنید تا خشم خود را خالی کنید  .... ابداً   ...   اجازه دهید تاخشم در وجودتان شعله ور شود. این درست برعکس تکنیک‌های تخلیه عصبانیت است. اگر حس کردید فشاری در شکمتان در حال شکل گرفتن است عضلات شکم را اصلاً شل نکنید بلکه فشار را بالا ببرید و شکمتان را به داخل فشار دهید. فریاد هم نکشید برای مدت پانزده دقیقه این وضع را ادامه دهید تا زنگ ساعت به صدا در بیاید.

 مرحله دوم: فقط مشاهده کنید

در این مرحله چشمانتان را ببندید و در سکوت بنشینید. آنچه را که در بدنتان می‌گذرد شاهد باشید. این مراقبه و حرارتی که درآن تولید می‌شود به شما کمک می‌کند تا الگوهای قدیمی فکری خود را حل کنید.

 دستور مراقبه: اوشو

 فرستنده رضا 

چاکرای سوم

نمایی از چاکرای سوم در دیدگاه کوندالینی

این چاکرا به صورت نیلوفری با ده گلبرگ نشان داده میشود. حیوان آن قوچ است. ایزد چاکرا ویشنو و ایزد بانوی آن لاکینی نام دارد

چاکرای سوم مانی پورا نام دارد. مانی پورا در زبان سانسکریت به معنی شهر جواهرات درخشان است. چاکرای سوم قدری بالا تر از ناف و مقابل شبکه عصبی صفحه خورشیدی واقع شده است. شبکه عصبی خورشیدی، نقش مهمی در تنظیم عملکرد دستگاه گوارش دارد. چاکرای سوم محلی است که در آن هضم و جذب انجام می شود. هضم و جذب مواد غذایی از یک طرف و هضم و جذب وقایع زندگی از سوی دیگر.

وقتی در پذیرش وقایع زندگی دچار مشکل میشویم این چاکرا از اولین جاهایی است که با مشکل مواجه می شود و انسداد انرژی در آن خود را به صورت خشم، کنترل یا بیماری های گوارشی نشان می دهد. اندام های وابسته به چاکرای سوم، تمام دستگاه گوارش را شامل میشود. از بین حواس پنج گانه، حس مربوط به این چاکرا حس بینائی و رنگ آن در دید کوندالینی زرد است.

«اگر عمر دوباره داشتم...»

البته آب ریخته را نتوان به کوزه باز گرداند، اما قانونى هم تدوین نشده که فکرش را منع کرده باشد .

اگر عمر دوباره داشتم مى  کوشیدم اشتباهات بیشترى مرتکب شوم. همه چیز را آسان مى  گرفتم. از آنچه در عمر اولم بودم ابله تر مى  شدم. فقط شمارى اندک از رویدادهاى جهان را جدى مى  گرفتم. اهمیت کمترى به بهداشت مى دادم. به مسافرت بیشتر مى  رفتم. از کوههاى بیشترى بالا مى  رفتم و در رودخانه  هاى بیشترى شنا مى  کردم. بستنى بیشتر مى خوردم و اسفناج کمتر . مشکلات واقعى بیشترى مى  داشتم و مشکلات واهى کمترى. آخر، ببینید، من از آن آدمهایى بوده ام که بسیار مُحتاطانه و خیلى عاقلانه زندگى کرده  ام، ساعت به ساعت، روز به روز. اوه، البته منهم لحظاتِ سرخوشى داشته  ام. اما اگر عمر دوباره داشتم از این لحظاتِ خوشى بیشتر مى  داشتم. من هرگز جایى بدون یک دَماسنج، یک شیشه داروى قرقره، یک پالتوى بارانى و یک چتر نجات نمى  روم. اگر عمر دوباره داشتم، سبک  تر سفر مى کردم .

اگر عمر دوباره داشتم، وقتِ بهار زودتر پا برهنه راه مى  رفتم و وقتِ خزان دیرتر به این لذت خاتمه مى  دادم . از مدرسه بیشتر جیم مى  شدم. گلوله هاى کاغذى بیشترى به معلم  هایم پرتاب مى  کردم . سگ  هاى بیشترى به خانه مى آوردم. دیرتر به رختخواب مى  رفتم و مى  خوابیدم. بیشتر عاشق مى  شدم. به ماهیگیرى بیشتر مى  رفتم. پایکوبى و دست افشانى بیشتر مى کردم. سوار چرخ و فلک بیشتر مى شدم. به سیرک بیشتر مى  رفتم .

در روزگارى که تقریباً همگان وقت و عمرشان را وقفِ بررسى وخامت اوضاع مى  کنند، من بر پا مى  شدم و به ستایش سهل و آسان  تر گرفتن اوضاع مى  پرداختم. زیرا من با ویل دورانت موافقم که مى گوید "شادى از خرد عاقل   تر است" 

 

 

دان هرالد

فرستنده شراره