در بند کردن رنگین کمان

دوستت میدارم  
اما خوش ندارم که مرا در بند کنی  
بدان سان که رود  
خوش ندارد  
در نقطه ای واحد ، از بسترش اسیر شود 
آبشار باش، یا دریاچه  
ابر باش یا بند آب 
تا آبهای رودخانه من  
از صخره های آبشار تو بگذرد  
و به راه خود برود 
تا آبهای رودخانه من 
در دریاچه تو گرد آید 
پس آنگاه از تو لبریزبگذرد  
و به راه خود برود 
...... 
دوستت می دارم  
اما نمیتوانی مرا در بند کنی  
همچنان که آبشار نتوانست  
همچنان که دریاچه و ابر نتوانست  
و بند آب نتوانست ... 
پس مرا دوست بدار  
آنچنان که هستم :  
«لحظه ای گریز پا » 
..... 
محبوب من  
آیا نمیبینی ، مویز  
کوششی است مایوسانه  
برای دربند کردن دانه انگوری گریزپا؟ 
پس مرا دوست بدار  
آنچنان که هستم  
و در به بند کشیدن روح و نگاه من  
مکوش 
و مرا بپذیر  
آنچنان که هستم  
مرا بپذیر  
به سان آبشارها ،بند آبها ،دریاچه ها 
و بدان که چگونه راهم را  
به سوی پذیرش بی نهایت،  
می یابم. 
 
شعر از غادة السمان شاعر زن معاصر عرب