بخشش

بخشش

 

بخشش کار بسیار سختی است اما می تواند روان انسان را به آرامش برساند. چیزی که این کار را برای اغلب ما دشوار می سازد، به تعریفی که از « بخشش » در سر داریم بر می گردد. ما فکر می کنیم که بخشش به این معنی است که باید همه چیز را فراموش کنیم و همه چیز دوباره به همان شکلی که قبلاً بود بازگردد.

چگونه می توان یک چیز فراموش نشدنی را فراموش کرد؟ چگونه می توان یک عمل نابخشودنی را بخشید؟ اما برای لذت بردن از مواهب بخشش لازم نیست این قدر راه دور برویم.

همه کاری که باید انجام دهیم این است که تصمیم بگیریم که به جلو حرکت کنیم و خودمان را از از دست آسیب های قدیمی رها کنیم. لازم نیست از اتفاقی که افتاده چشم پوشی کنیم. چیزی که غلط بوده هنوز هم غلط است.

کاری که باید انجام دهیم این است که به خودمان اجازه دهیم تا تمام هیجانات و احساسات منفی مربوط به آن شخص را بیرون بریزیم. تا وقتی که چنین نکرده ایم، در واقع به عمل گذشته آن شخص اجازه داده ایم که همچنان ما را ناراحت کند و به ما آسیب برساند.

اما گزینه ی دیگری نیز پیش رو داریم و آن این است که جلوی این آسیب رسانی به خود را بگیریم. این کار با انجام تمرین زیر عملی است:

لیستی از کسانی که شما را ناراحت کرده اند و عملی که انجام داده اند تهیه کنید. مثلاً:

............(نام شخص)............به خاطر اینکه ...........(عملی که انجام داده است).............مرا ناراحت کرده است.

حال به یک مکان ساکت و آرام بروید که بتوانید در آنجا تنها باشید. به هر یک از این اتفاقات ناگوار و دردناک به طور دقیق و تا جزیی ترین سطح  فکر کنید و ناراحتی پیش آمده را به طور کامل در وجودتان حس کنید. سپس خودتان را جای طرف مقابل بگذارید. فکر می کنید چه انگیزه ای باعث شده که او آنگونه رفتار کند؟ چه هراس ها و نگرانی هایی انگیزه ی رفتارش بوده است؟

اینک به اثرات تخریبی آن عمل فکر کنید. آیا این کار شما را عصبانی می کند؟ آیا می خواهید آن را متوقف کنید؟بله!   

اکنون با صدای بلند بگویید:

.............(نام شخص).............اکنون می فهمم که چرا آن گونه رفتار کردی . متاسفم که آنقدر تحت فشار قرار داشتی که حس می کردی باید آن را به فرد دیگری تحمیل کنی تا توان و قدرتت را باز یابی. من البته به تو اجازه نمی دهم که به من آسیب برسانی. من تصمیم گرفته ام که به خاطر سلامتی خودم دردها و ناراحتی های ناشی از عمل تو را از خودم دور کنم. من می دانم که این کار به معنی کوچک شمردن یا چشم پوشی از رفتار بد تو نیست، بلکه بر ارزش من به عنوان یک انسان و حق من برای رها شدن از ناراحتی ناشی از عمل تو، صحّه می گذارد. من تصمیم گرفته ام که به شرایط عادی زندگی ام باز گردم. بنا بر این اکنون تمام هیجانات  و احساسات ناراحت کننده ای که در من به خاطر تو وجود داشت را رها می کنم.

من اکنون رها و سبکبال شده ام.  

 

 

فرستنده لیلا