راتان لال

ما تصور می کنیم تنها در صورتی خوشبخت و شاد خواهیم بود که این خوشبختی از

جهان خارج با کسب آن چیزهایی که در آرزویش هستیم به ما برسد. اما خوشبختی  

واقعی زمانی حس می شود که ذهن برای لحظه ای از فعالیت باز ایستد، از افکار و

تمایلات خالی شود. در این زمان آرامش، شادی و خوشبختی از درونتان خارج شده

و همه ی وجودتان را در بر می گیرد. اگر بتوانید حتی برای جزئی از یک لحظه،

ذهن خود را آرام سازید و آن را از سکوت پر کنید، خود به خود و بدون هیچ تلاشی،

ذهنتان به سرچشمه ی خویش می پیوندد، جایی که سرچشمه ی همه ی شادی هاست.

 

خویشتن واقعی یا همان خوشبختی، اصل و حمایت کننده ی ذهن است. بنابر این با

رها کردن تمرینات، قدرت دیدن خویشتن را از دست ندهید. نه تنها تمرینات بلکه

هر چیزی را که حس می کنید به پیشرفت معنوی شما کمک می کند و برایتان مهم

است رها نکنید. تمام بینش ها و پیشرفت های روحی در سطحی از ذهن رخ می دهد

که خود بر پایه ی آن چیزی تکیه دارد که رفتنی نیست، بنیانی که تمام پیشرفت های

روحی را ممکن می سازد. برای دیدن خدا باید وی را در عمق هستی هر فرد

جست و جو کرد.

 

                                                                                   

  فرستنده لیلا