هنگامی که به انسان دیگری می نگری و عشق عمیقی نسبت به او احساس می کنی،
یا آن هنگام که زیبایی طبیعت را مشاهده می کنی و چیزی در درون تو عمیقا نسبت
به آن واکنش نشان می دهد، برای لحظه ای چشمانت را ببند و جوهر آن عشق یا آن
زیبایی را در درونت حس کن که از وجود تو، طبیعت حقیقی تو جدا نیست.
شکل بیرونی، بازتابی گذرا از وجود درونی تو و ذات توست. برای همین است که
عشق و زیبایی هیچگاه نمی توانند تو را ترک گویند، هر چند که تمامی اشکال بیرونی
تو را ترک می کنند.
فرستنده لیلا